என்னைத் தாக்கிய கணங்கள்
என்னுள் விளைத்த ஏக்கங்கள்
ஏதோ புரிவித்த வாழ்வின் யதார்த்தங்கள்
எதைதையோ காண்பித்த வடிவங்கள்
யாரோடு யாரை யாராக இணைத்திட்ட
யாருமறியாத வாழ்வின் வேதங்கள்
யாத்திட்ட வாழ்வின் சாத்திரங்கள்
நீயென்றும் நானென்றும் புலர்ந்திட்ட
நீங்காத உலகத்தின் பாத்திரங்கள்
தாங்காமல் தகித்திடும் உணர்வுகள்
தனியாக உணர்த்திடும் உண்மைகள்
தந்திடும் விளக்கத்தின் விடியல்கள்
திறக்கபடாமல் மூடிய பக்கங்கள்
இதயத்துள் புதைந்திடும் விந்தைகள்
நிறைக்கபடாத பாத்திரத்துள் நீரது
தளும்புவதைப் போலவே நினைவுகள்
சூடிய பாத்திரத்தின் தன்மையை
தேடிய வேளைகளின் தேடல்களுள்
விதைக்கப்பட்ட உணர்வுகளின் தளிர்கள்
விருட்சமென விளைந்திடும் வாழ்க்கை
துறந்திடும் உறவுகளின் யாத்திரை
பிறப்பினில் வருபவைகள் மாத்திரம்
வரைந்திடும் சித்திரத்தின் கோடுகள்
வளைந்திடும் போதிலும் வடிவங்கள்
வெள்ளமாய் எண்ணங்கள் பாய்ந்து
உள்ளத்தின் கதவுகளை உடைத்து
சொல்லிடத் துடித்திடும் பொழுதினில்
மெல்லென விழித்திடும் கனவுகள்
சொல்லெனத் தவித்திடும் புனைவுகள்
வில்லெனப் புறப்படும் கவிதைகள்
எனக்கென நான் வடிக்கும் போதினில்
எங்கெங்கோ நெஞ்சத்தில் உரசிடும்
குழந்தையாய்த் தவழ்கையில் தஞ்சம்
வாலிப வனப்பினில் கெஞ்சும்
குடும்பத்தின் சுமைகளில் மிஞ்சும்
குவலயக் கடமைகளே விஞ்சும்
வாழ்வினில் பலதூரம் ஓடியோடி
தேடிக்கொண்ட வசதிகளின் வழி
வாழ்கின்ற வாழ்வினை நிலையென
எண்ணிக்கொண்டு வாழ்கின்ற வேளை
உலகமெனும் நாடக.மேடையில்
உடலென்னும் உடை களையும் வேளை
விழுகின்ற திரையினை உணர்ந்தால்
விளங்கிடும் வாழ்க்கையின் சூட்சுமம்
நேற்றென்றும் இன்றென்றும் நாளையும்
நாள்தோறும் நிகழ்ந்திடும் காட்சிகள்
ஆன்மாவே நிரந்தர நடிகர்கள்
அறிந்தவர் வாழ்வெல்லாம் ஆனந்தம்
சக்தி சக்திதாசன்
